مفروضات زیربنایی مدل گزارش‌دهی سرمايه فكري
- تحقیقات عملی و ادبیات تحقیق نشان داده است که یک دیدگاه و بینش مدیریتی برای گزارش‌دهی سرمايه فكري مورد نیاز است بخاطر اینکه گزارش‌دهی سرمايه فكري نیاز به درک عمیقی ازتمامی فرآیندها و فعالیتهای سازمانی خلق ارزش دارد.
- ثانیاً مدل (مدلهای) گزارش‌دهی سرمايه فكري می‌بایستی مبتنی بر روابطعلی – معلولی باشد تا بتواند نقش سرمايه فكري را در خلق ظرفیت ایجاد و خلق ارزش نشان دهد. اطلاعات می‌بایستی دربارة متغیرهایی باشد که باعث تغییراتی در منابع سرمايه فكري می‌شوند.
- مدیریت سرمايه فكري می‌بایستی بخشی از استراتژیهای شرکتها باشد و می‌بایستی مدیریت سرمايه فكري در فرآیندهای مدیریتی مانند تنظیم اهداف، برنامه‌ریزی و اندازه‌گیری پیامدهای اعمال و ارزیابی اعمال براساس اهداف از پیش تعیین شده و … . قرار داده شود.
- مدل گزارش‌دهی سرمايه فكري می‌بایستی دارای چشم‌انداز پيش نگر[1] باشد تا پس نگر[2] )مانند روشهای حسابداری سنتی(. (Vander Meer – Kooistra et al., 2001)
محتوای گزارش‌دهی سرمايه فكري
اولاً باید مفهوم سرمايه فكري بطور واضح مشخص شود به این منظور می‌بایستی تئوری قوی دربارة ارزش سرمايه فكري و اجزای سرمايه فكري و تعاریف و روابط بین اجزاء ایجاد شود.
ثانیاً باید اجزای سرمايه فكري نیز بطور واضح بیان شود باید مدلی انتخاب شود که دارای یک دید وسیعی به اجزای سرمايه فكري باشد و حتی امکان باید شامل موارد زیر باشد :
- تجربه و دانش قرار گرفته در افراد چه بصورت رسمی و غیررسمی
- سیستم‌های و فرایندهای سازمانی حامی و حمایت‌کننده از خلق سرمايه فكري
- نوآوری و تکنولوژی
- روابط تجاری (با کلیه مشتریان و شبکه عرضه‌کنندگان و شرکاء تجاری)
- باید شرکتها منطق استفاده از مدل سرمايه فكري و اجزای مدل سرمايه فكري را در چهارچوب صنعت خاص و شرکت خودشان بیان کنند.
- همچنین این مدل گزارش‌دهی سرمايه فكري می‌بایستی روابط بین اجزای سرمايه فكري را مورد توجه قرار دهد و نقش این اجزای در روابط بین آنها را در خلق ارزش برای شرکت بیان کند.
- سیستم‌های اندازه‌گیری سرمايه فكري می‌بایستی درک و بینش کاملی از ظرفیت خلق ارزش سرمايه فكري بدهد و حتی امکان باید اطلاعات خود را بصورت کمّی بیان کند اما همیشه امکان اینکار وجود ندارد برای مثال دانش و تجربه ضمنی افراد. (Vander Meer – Kooistra et al., 2001)
در اینجا باید از اعتماد بین افراد به عنوان یک دارایی نامشهود نام برد که همکاری جهت خلق ارزش را ارتقاء می‌دهد این مفاهیم در قالب و چهارچوب سرمایه اجتماعی بحث می‌شود.
در اینجا باید این نکته را گفت که هیچ فرق خاصی بین گزارش‌دهی داخلی و خارجی وجود ندارد منتها باید این مطلب را افزود که در گزارش دهی داخلی اطلاعات مشروح تری درباره فرآیندهاو فعالیتهای سازمانی ارائه می شود ولی در گزارش دهی خارجی فقط نتیجه و پیامدهای این فعالیتها و فرآیندهای سازمانی انتشار می‌یابد. گزارش‌دهی داخلی مستلزم استفاده از رویه‌های و راهنماییهای خاص و کلی نیست ولی در گزارش‌دهی خارجی این قضیه برعکس است و مستلزم استانداردسازی گزارش‌دهی است تا سهامداران (ذینفعان) بتواند اطلاعات یک شرکت را با سایر شرکتها مقایسه کنند. (Vander Meer – Kooistra et al., 2002)
مزایای گزارش‌دهی داخلی سرمايه فكري
- به مدیران کمک می‌کند تا سرمايه فكري شرکت را مدیریت کنند که منجر به تصمیمات بهتری می‌شود.
- ارزیابی اثربخشی استفاده از سرمايه فكري شرکت
- گزارشات درباره درآمدهای فعلی و آتی حاصل از سرمايه فكري
- مرتبط ساختن کمکهای کارکنان به سرمايه فكري شرکت به منظور سودآوری شرکت
- ارزیابی هماهنگی[3] بین منابع سرمايه فكري و چشم انداز استراتژيك شرکت
- کمّی کردن گزارش برای هیئت مدیره
- نشان دادن جریان روابط بین اجزای سرمايه فكري
معایب گزارش‌دهی داخلی سرمايه فكري
- افزایش هزینه‌ها بخاطر افزایش قوانین و بوروکراسیها برای انجام اینکار
- افزایش پیچیدگی حسابرسی.
مزایای گزارش‌دهی خارجی سرمايه فكري
- افزایش شفافیت برای بازارهای سرمایه که منجر به سرمایه‌گذاری بازاری بالاتر می‌شود.
- به عنوان یک وسیله بازاریابی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- کمک به ایجاد حس اعتماد و اطمینان ارزشمند میان سهامداران (ذینفعان کلیدی) و کارکنان
[1]– Forward – Looking
[2]– Backward – Looking
[3]– Align
لینک جزییات بیشتر و دانلود این پایان نامه: