۷۰ اصل ساده برای فعالیت در بازار بورس

فعالیت در بازار بورس از دیدگاه طیف بزرگی از جامعه، خطر پذیر، پر خطر و اتلاف زمان و سرمایه س. براساس این دیدگاه، خرید و فروش سهام در بازار سرمایه به خصوص در ایران که ثبات قیمتی و شفافیت مالی در سطح پایینی قرار داره، فرآیندی اشتباه و پر خطا میشه که دود شدن سرمایه رو به دنبال می آورد. با این حال، آمارها نشون میده که ۱۰ درصد جمعیت ایران دارای کد بورس فعال بوده و روزانه بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ میلیارد تومن سهام صدها شرکت بازار بورس به وسیله صدها هزار بورس باز و از راه بیشتر از ۱۰۰ کارگزار رسمی، خرید و فروش می شه.

سابقه ۵۰ ساله بازار بورس ایران نشون داده که همیشه ثبات سرمایه گذاری و سود دهی اون، به صورت میانگین از بازارهای موازی مثل: ارز، سکه، طلا، زمین و ملک بیشتر بوده و بازدهیای غیر قابل تصور بعضی وقتا هزار درصدی رو روی بعضی از سهام در بازه دراز مدت به ارمغان آورده که شبندر (پتروشیمی بندرعباس) و خصدرا (صنایع دریایی ایران)، تنها مشتی نمونه خرواره.

ما قبلا در سلسله گزارشاتی، به معرفی موضوعات مهم در سرمایه گذاری بازار بورس و ورود به این بازار اشاره کردیم. با در نظر گرفتن استقبال عزیزان از این مطالب و روند رو به رشد جذب نقدینگی در بازار سرمایه ایران که در سالهای گذشته روند پر فراز و نشیبی رو طی کرده، بر اون شدیم تا ۷۰ اصل ساده اما کلیدی واسه موفقیت در بازار سرمایه رو به صورت نکته وار مطرح کنیم تا اگه علاقمند به سرمایه گذاری در بازار بورس در ماه های آینده هستین، به این موضوعات توجه کنین.

فعالیت در بازار سرمایه مثل هر بازار دیگه، نیازمند علم، روانشناسی بازار، صبوری، توجه به عامل سود آینده و تقدم بخشی به تدبر به جای تعلله که زمینه موفقیت و بازدهیای فوق العاده و باور نکردنی رو واسه سرمایه گذاران به خصوص نسل جوون جفت و جور میکنه.

مدیریت سرمایه رو رعایت نمی کنیم.

درگیر هیجانات و احساسات در خرید و فروش سهام میشیم.
با شایعه خرید میکنیم و با شایعه سهم می فروشیم.
نمی تونیم قیمت مناسب خرید یا فروش رو تشخیص بدیم.
صفای خرید و فروش در بورس برامون مبنای اراده کردن می شه.

به حجم معاملات و فعالان سهم توجه نمی کنیم.

به ترکیب سهامداری شرکتا توجه نمی کنیم.

در صف خرید می خریم و در صف فروش می فروشیم.

نمی دونیم هر سهمی رو به چه تعداد باید خرید.

نمی دونیم هر سهم چند درصد سبد باید باشین.

نمی دونیم سبد براساس چه طیف صنعتی باید چیده شه.

درگیر روزمرگی در بازار بورس میشیم.

- معتاد صفحه TSETMC میشیم بطوریکه هر روز باید چک کنیم.
- بعضی وقتا وقتها طمع باعث می شه فروش خوبی نکنیم.

بعضی وقتا ترس باعث می شه فروش بدی بکنیم.

بعضی وقتا از ترس تو یه قیمت مناسب نمی خریم.

بعضی وقتا بخاطر طمعی که میکنیم در قیمت مناسب خرید انجام نمی دیم.

دوره سرمایه گذاری خود رو نمی دونیم.

- سهم با دید کوتاه مدت میخریم تحت شرایط بلند یه مدت نگهداری میکنیم.
- سهم رو بلند یه مدت میخریم تحت شرایطی کوتاه یه مدت خروج میکنیم.
- پولی که برامون حیاتیه رو وارد بورس بازی کردیم.

پول بهره ای رو وارد بازار کردیم.

پولی که از راه وام بدست آوردیم رو وارد بازار بورس میکنیم.
بیشتر از توان پول درگیر در بازار اعتبار گرفتیم.
آلوده فروم بازی و موبایل بازی در خرید و فروش سهام شده ایم.
به کسی اعتماد شدید داشتیم و براساس اون سهام خریده ایم.
نمی دونیم سهمی که خریده ایم رو چه وقتی بفروشیم

نمی دونیم چه وقتی یه سهم رو بخریم.

نمی دونیم چه وقتی p/e پایین خوب هست.

نمی دونیم چه وقتی p/e بالا بد هست.

نمی دونیم به چه دلیل بعضی مواقع تکنیکی حرکت می کنن و بعضی بنیادی.

نمی دونیم چقدر شایعات در بازار موثر هست.

نمی دونیم چه وقتی بازار تحلیل محور هست و چه وقتی شایعه محور.
به مسائل متفرقه غیر اقتصادی وزن زیادی می دیم.
رابطه بین نوسانای قیمت بورس رو با بازارهای حریف نمی دونیم.
بعضی وقتا اونقدر کوتاه یه مدت میشیم که فقطً واسه کارمزد سازی کارگزار کار میکنیم.
بعضی وقتا اونقدر دراز مدت میشیم که از نوسان میان یه مدت محروم میشیم.
از سیستمای غلطی که طراحی شده و در بازار موجود هست استفاده میکنیم.
حد خوشی و موفقیت در معامله واسه خود تعریف نمی کنیم.

زندگی شخصی خود رو با بازار بورس گره می زنیم.

زندگی شخصی خود و تنشای احتمالی رو در معاملات خود وارد می کنیم.

واسه دور و بریا مخصوصا فامیل خرید و فروش می کنیم.

بدون مهارت لازم سبد بقیه رو مدیریت می کنیم.

فشارهای احتمالی بیرون بازاری رو در معاملاتمان موثر می کنیم.
با اطلاعات غلط کسب شده دست به معامله می زنیم.

تصور می کنیم باید معاملاتمان با سود بسته شه.

با یه زیان و افت قیمت سهام، معاملات بعدی مون تحت تاثیر قرار میگیره.
به این باور نرسیدیم هر سهم مسئول سود خود هست و مسئول جبران زیان معاملات دیگه رو نداره.
نمی تونیم در شرایطی وجه نقد رو در سبد بالا نگه داریم.

همیشه دوست داریم به هیجان سهامدار باشیم.

وقتی سهامدار هستیم خوشبینیم و وقتی نقد می کنیم دیدگاه مون صد درصد تخریبی می شه.

اتحاد صنایع با شاخص کل رو نمی دونیم.

با معنی بتا آشنا نیستیم.

نمی تونیم رابطه بین تحلیل تکنیکی و بنیادی رو برقرار کنیم.
قدرت اخبار منتشره و تاثیرش واسه صنایع در رابطه رو نمی دونیم.
در منایع آموزشی نمی تونیم مبنایی بر صحت و سقمش در نظر بگیریم.
با یه دیدگاه غلط تحلیلی دست به خرید و فروش می زنیم.

بعضی وقتا با سهام ازدواج می کنیم.

در منفیای بازار دنبال مقصر افت می گردیم.

در مثبتای بازار دچار غرور کذایی میشیم.

بعضی وقتا مسئولیت خرید و فروش خود رو به گردن بقیه میندازیم.
یه برنامه ریزی مشخص واسه آینده سود سازی مون نداریم.
دیدگاه ها بیشتر امید به آینده هست و بعضی وقتا از وضعیت بازار حس نگرانی پیدا نمی کنیم.
ملاک غلط بودن و درست بودن تحلیل رو نمی دونیم.
یه پلن معاملاتی منظم واسه معامله کردن نداریم.
هر بار یه چیز رو مبنای ورود به معامله میکنیم.

پلن معاملاتی اگه نوشته شده نشه کارا نیس.

پلن معاملاتی تموم ریز موارد رو مشخص نکنین کارایی نداره.

فرق ترید با تحلیل رو نمی دونیم.

فعالیت در بازار بورس واسه کسایی که نگاه دراز مدت و نگاه تحلیلی جامعه به بازار دارن، گزینه خوبی واسه سرمایه گذاری دراز مدته و با امید به اینکه تعداد بورس بازه های ایران تا عصر ۱۴۰۰، چندین برابر تعداد موجود باشه.